daraşmaq

f. Bir şeyin üzərinə doluşmaq, toplaşmaq, yığışmaq; qonmaq. Qarışqalar mürəbbəyə daraşır. – Sürüyə qurd daraşınca, Qızıl onlarla boğuşa-boğuşa sürünü bu iki təpənin arasına qədər gətirib soxmuşdu. A. Ş.. . . Sanki bunlar – bal arısı kimi tarlaya, kotana, suya, traktora daraşanlar keçən il işə çıxan adamlar deyil. M. C.. // Məc. mənada (bəzən «vücuduna», «canına» sözləri ilə). Qərinələrlə millətimizin şirin canına milyonlarca ac mikroblar daraşıb qanını sormuşdur. C. M.. Hər yandan gələn əhali qarışqa kimi konkaların vücuduna daraşmışdı. M. S. O.. Bir-birinə daraşmaq məc. – bir-biri ilə dalaşmaq, mübarizə etmək, boğuşmaq, çəkişmək, bir-birini məhv etməyə çalışmaq. Kənddə iki nəsil, canavar kimi bir-birinə daraşdı. M. C..